نمی دانم، رنگ پریدگی تو از چیست؟
شاید گذر زمان است که رنگ رخسارت را کمرنگ کرده.
یا شاید زل نگاه من است که شرم را بر روی تو انداخته..
اما رنگ رخسار من پریده از انتظار تو...
این چه رسمی ست !!
طناب را می آویزند..
گاهی برای تاب ، گاهی برای دار...
کسی که نشسته است همیشه خسته نیست ...
شاید جایی برای رفتن نداشته باشد ...!