حضورت گرم و گرامی
اما خنده ات را باور کنم
یا مروارید گونه هایت را...
..................................................................
خدایا نمیشد یه جوری زندگی رو میساختی که پای آدما نلغزه؟؟
چه کسی گریه مادر فرزند مرده را دید؟؟
گریه اش برای چه بود؟
مرگ؟
زندگی؟
..
پ ن: عده ای از دوستان در مورد متن من مردم اعتراض کردند. این فقط جوابی بود در پاسخ به نهضت بی اعتدال فمینیست ای که جدیدا به مد روشنفکری افتاده
اگر نتوان آزادی و عدالت را یک جا داشت و من مجبور باشم میان این دو یکی راانتخاب کنم آزادی را انتخاب می کنم تا بتوانم به بی عدالتی اعتراض کنم.
آلبر کامو