و او گفت : شما می خواهید از راز مرگ سر در آورید. اما این راز را چگونه پیدا می کنید ، مگر آنکه او را در دل زندگی بجوید ؟
بوم که چشمان شب گیرش در روز کور است ، دروازه دل خود را به زدگی باز کنید .
زیرا که زندگی و مرگ یک چیزند ،
چنانکه رودخاه ها و دریاها همه یک چیزند . دانش خاموش شما از هستی آن سو تر در ژرفای امیدها و آرزو هاتان خوابیده است ; و همان گونه که دانه در زیر برف خواب می بیند ، دل شما در رویایی بهار سیر می کند .
به رویا ها اعتماد کنید زیرا که دروازه عبدیت در آن است .
هر نظر کرده ای را
ناظری است
هر سفر کرده ای را
منتظری است
شاید
حکایت خم ابرو و کرشمه یار...