.
.
.
.
.
.
.
من با زمان قرار همزیستی مسالمت آمیز گذاشته ام که نه او مرتبا مرا دنبال کند و نه من از او فرار کنم، بالاخره که روزی بهم خواهیم رسید
I made an agreement of peaceful coexistence with time: neither he pursues me, nor I run from him, one day we will find each other
سلام
وبلاگ بسیار زیبایی داری
بت تبریک میگم
دوست داشتی به منم سر بزن
فکر نکنم توی این مورد موفق بشی چون زمان اصلا همزیستی و اینا سرش نمیشه . راه خودشو میره و زودتر از اونی که فکر کنی از خودت و ارزوهات جلو می زنه.
محیط اینجا و اسم شما واسم خیلی آشناست . فکر کنم خیلی وقته پیش بهتون سر زدم...فکر کنم البته !
گاهی اوقات فکر میکنم که نباید هرجوری که زمان داره پیش میره منم برم. بعضی وقتا میخوام تو گذشته ام باشم ُ بعضی وقتا هم می خوام تو آینده باشم. برای همین هم زیستی مسالمت آمیز می خوام.
قبلا به من افتخار دادید . باز هم خوشحال میشم به من افتخار بدید.
جالب بود اما کاش می شد یه جورایی بهش واقعیت بخشید!
به نظر من همیشه لازم نیست که به فکرامون واقعیت ببخشیم. بعضی وقتا فکر ها فان باشن قشنگن.
اما زمان خیلی نامرد ه من بار ها دیدم زیر قولش بزنه
ولی من هیچ جوره کنار نمیام با زمان! همزیستی هم حالیم نمیشه! D:
درود!
نظر لطفتونه. بازم به ما سر بزنید.
بدروود!